de oude  st.Jacob, met  straatjes als  draden

vertakt  aan de  pleintjes , aan  poorten, veel stegen,

ligt   eeuwen  gebeiteld  in zon en in regen,

genesteld  in het hart,  bij  de  bossche  Parade

de  huizen ,hun gevels vertellen verhalen

van  duizenden  voetstappen  uit  het verleden

in hun eigen  st jacob  om  vrede gebeden

door  mensen  die  daar woonden  in  grote  getale….

van hoe vroom  geleefd  werd, dicht  bij , met  elkaar

zij  samen  deelden  hun  lief  en  hun  leed

van  het  leven  zo arm en  vaak  ook zo wreed,

en  invallende legers, bezetters, gevaar…

vele geslachten  , kroostrijke  gezinnen

geworteld, gegrond  in die oeroude wijk

voelen  zich hier  nog  de  koning  te  rijk,

zijn   niet  voor nieuwere wijken  te winnen…

de  huidige bewoners ?’n  mix van veel mensen

van overal  ter wereld  hier ooit  neergestreken

gedijen  tesamen  onder  de  hinthamerdeken,

binnen  die driehoek  ligt  een  land zonder grenzen !